Op naar Surabaya

Weer een berichtje vanuit Indonesië!

De watervoorziening was snel gemaakt in Tondano dus we konden weer in ons eigen huisje. We hebben 's ochtends weer lesgegeven aan de kleuters en 's middags weer aan de oudere kinderen. Aan het einde van de les wouden zelfs de ouders van de kinderen met ons op de foto! We hebben dansjes gedaan en liedjes gezongen en hebben de kleuters hun handje omgetrokken die ze daarna zelf konden versieren. Al deze handjes hebben we aan een grote slinger gehangen!

In ons huisje was nu alles geregeld. We hadden water. Alleen geen douche maar met de mandi voelden we ons echt Indonesiërs! Het toilet kon met een trucje doorspoelen dus we waren tevreden.

's Middags hebben we leuke dingen gedaan met de jongens die ons overal heen brachten en op ons pasten. We zijn naar verschillende uitkijkpunten met ze geweest! Vanaf boven op de berg kon je heel Tondano zien! We zijn vaak naar Tomohon gegaan, een plaatsje verderop. Hier hebben ze een markt en leuke winkeltjes. Je hebt verschillende markten. Eén markt is met allemaal dieren. Dit stinkt verschrikkelijk en je kunt er alles krijgen, ook hond.

Ik begin thuis nu toch wel heel erg te missen op bepaalde momenten. Bijvoorbeeld bij Fabian zijn eerste stage bij de dierenarts. Wat was ik graag even om het hoekje komen kijken! Even naar binnen glippen met mams en Siena om te kijken hoe die het daar heeft. De paasbrunch met pap, mam, fab, opa, oma en de familie koster.

Het slapen in Tondano gaat soms nogal slecht door de ratten die je hoort lopen tussen de muren en het plafond. 's Avonds begint het al. Gelukkig hebben we er in huis niet 1 gezien maar we horen ze wel continu en als we weg zijn geweest of 's ochtends vinden we rattenpoep in ons huisje, ze zijn er dus echt!

We eten altijd in de pastorie, omdat we in ons huisje geen koelkast hebben. 's Avonds krijgen we meestal patat, kipnuggets en nog wat erbij zoals mie! De pastor gaat in april naar Nederland dus we zijn druk bezig om hem Nederlands te leren.

2 maart kreeg ik van veel mensen een appje of alles goed ging vanwege een aardbeving in Indonesië. Wij hebben hier niks van gemerkt, dit was een stuk verderop.

We kunnen hier overal veilig zelf naar toe met de microlet. Een klein blauw busje. Alleen zijn wij Nederlanders wel wat groot voor dat busje haha en zitten we soms half dubbel gevouwen hierin!

Zaterdag 5 maart kwam de groep vanuit Amurang naar Tondano om met zijn allen leuke dingen te gaan doen. We zijn eerst naar het uitkijkpunt geweest. Stefanus en Gary zijn met ons mee geweest om ons overal heen te brengen. De natuur is hier zo ontzettend mooi. De rijstvelden kon je ontzettend mooi zien vanaf de berg! Daarna zijn we naar een plek geweest waar je via een pad een berg op kan klimmen en via dat pad wordt het verhaal van Jezus verteld. Helaas hebben we het pad niet gelopen, omdat het ging regenen. We zijn met de auto naar boven gegaan om te kijken. Vanaf hier kon je super mooi de vulkaan zien! Daarna zijn we naar Bukit Kasi gegaan. Een berg waar heel heet zwavel uitkomt! We hebben hier een pad bewandeld de berg op. Ongeveer 45 minuten. En het was ontzettend heet door de zwavel. En de weg bestond ook nog voornamelijk uit trappen! Hierna zijn we naar een lake geweest, Danau Linow. Hier hebben we even wat gedronken en genoten van het mooie uitzicht. Als afsluiter even wat met zijn allen gegeten in een restaurant.

Zondag zijn we met Gary mee geweest om de groep terug naar Amurang te brengen, zo waren we weer even terug op ons oude plekje! We hebben met zijn allen gegeten tussen de middag. Er waren ook ongeveer 20 studenten van het studiefonds. Die bleven ook allemaal eten dus het was een gezellige boel. We hebben ook nog even een warme douche genomen voor we terug gingen! Aan het eind van de middag hebben we een wensballon gemaakt voor Gijs om op te laten, omdat zijn opa is overleden. Daarna zijn wij 4 met Gary terug gegaan naar Tondano, onderweg hebben we gegeten bij de Pizzahut!

Maandags zijn we weer naar de universiteit van Manado gegaan om nog een dagje les te geven aan de studenten van de verpleegkunde opleiding. We zouden eerst met wat mensen praten over het uitwisselingsprogramma maar er was een vergissing en deze man kwam helaas niet opdagen. We hebben even met de 2 meiden gepraat. Juliana en Christin die we al kenden van de vorige keer. Daarna had Gerard een afspraak geregeld met een dokter die werkt in een ziekenhuis in Manado. Wij mogen donderdag een dagje met hem meelopen in het ziekenhuis! Om 1 uur mochten we onze les geven. We hebben verschillende situaties met de leerlingen geoefend. Kom maar voor de klas en laat maar zien wat je als verpleegkundige in deze situatie zou doen. Dit werkte heel goed en de studenten werden steeds enthousiaster!

Jammer genoeg was het huisje er toch slechter aan toe dan wij dachten. Een aantal van ons werden ziek en voelden zich niet lekker. De hygiëne was er dus slechter aan toe dan wij zelf hadden ingeschat. We zijn verplaatst naar de kamers bij Gerard voordat er nog meer mensen ziek zouden worden of nog erger ziek zouden worden. We moesten dus uit ons eigen huisje... We waren ook allemaal echt gesloopt door het slechte slapen.

Vandaag hadden we het toppunt. Er was een auto die stopte en er stapten mensen uit om te vragen of ze met ons op de foto mochten!!!

Donderdag mochten we meelopen in het ziekenhuis in Manado. We zijn 7 uur vertrokken en waren er iets na 8. Om 9 uur hadden we een afspraak bij de dokter op de huidafdeling. Omdat we nog een uur moesten wachten zijn we even rond gaan kijken in het ziekenhuis. Dit zag er allemaal niet zo best uit. Mensen lagen op de grond voor de operatie kamers en hun familie erbij. Om 9 uur zijn we terug gegaan maar er was nog geen dokter. We hebben met een student van de opleiding gepraat en er werd steeds gezegd dat hij zo zou komen. Om 11 uur kwam hij eindelijk. We hebben even met hem gepraat en toen bracht hij ons naar een andere dokter. Met deze man hebben we gepraat en hebben we een rondje door het ziekenhuis gelopen, samen met een verpleegkundige. We zijn naar een afdeling geweest en hebben bij patiënten gekeken. Dit is toch wel echt heeeeeel anders dan in Nederland. Hier wordt verwacht dat er 24/7 familie bij je is. Een bel om een verpleegkundige te roepen heb je niet. Er wordt verwacht dat familie een zuster ophaalt als er wat is. Je mag toch in dit opzicht echt wel blij zijn dat je niet hier in het ziekenhuis hoeft te liggen. Daarna zijn we naar de eerste hulp gegaan. Dit is heel anders dan in Nederland. De eerste hulp heeft 3 verdiepingen en is ingedeeld in kamers. Een kamer voor trauma een kamer voor brandwonden een kamer voor het hart enzovoort. Een brancard is alleen een ijzeren plaat. Mensen liggen op de eerste hulp op grote kamers met veel mensen. Een hele indrukwekkende dag!

Afgelopen vrijdag hebben we onze laatste les gegeven aan de kinderen. We hebben het lied 'We are the world' met ze ingestudeerd wat heel erg leuk is geworden. Daarna werd het weer tijd om afscheid te nemen. 's Avonds zijn we met een hele groep naar Manado gegaan om hier een afscheidsetentje te houden. En als kers op de taart zijn we naar de karaoke bar gegaan! Pastor heeft een liedje voor ons gezongen! Super leuk!

Zaterdag zijn we vroeg vertrokken naar Manado. Om half 1 zou Samira haar en mijn vlucht vertrekken naar Surabaya. 2,5 uur vliegen. En het is daar 6 uren tijdverschil met Nederland in plaats van 7. Ook de groep uit Amurang kwam naar het vliegveld en de jongens waren ook allemaal mee. We hebben met zijn allen wat gedronken en toen was het tijd om afscheid te nemen van de groep. Dit was wel even moeilijk, vooral omdat we de laatste twee weken in Tondano heel veel mee hebben gemaakt! Onze vlucht vertrok uiteindelijk om 1 uur en om iets na 2en waren we er. Dit lijkt een uur maar het was 2 uren vliegen, komt door het tijdsverschil.

Toen we aankwamen werden we opgehaald door 2 meiden. Eulis en Tini. Deze begeleiden ons hier. We zijn even wat gaan eten en zijn toen naar ons huisje gereden. We slapen bij Ibu Soeharto in huis. We hebben een eigen kamer en een normale wc en douche. Het is hier wel heel anders dan in Sulawesi. Veel meer westers! We gaan ons wel vermaken hier de komende tijd!